Eindelijk beren in Jasper National Park

We hadden ons voorgenomen er vandaag een rustige dag van te maken en inderdaad zijn we de dag rustig begonnen met, voor ons doen, uitslapen tot 8.00 uur, rustig opstarten en dan op weg naar Tim Hortons voor ons ontbijt en om ons verhaal te uploaden. Dat laatste omdat de wifi het 's ochtends niet deed in het hotel. Het uploaden van de foto's ging daar ook heel moeizaam, slechts 1 ge-upload. Heb inmiddels nog een poging gedaan bij het vorige verslag van Icepark.
Zoals al eerder aangegeven gingen we begin van de middag een boottrip maken over Maligne Lake, een turquoise meer dat omgeven is door bossen, gletsjers en door besneeuwde bergtoppen van de Rockies. Alleen de weg er naartoe was al fantastisch en vanuit Jasper was het toch nog een uur rijden. Maligne Lake bleek een zeer fotogeniek meer te zijn. 2 jongemannen begeleidden ons en ik moet zeggen dat ze behoorlijk vermakelijk waren met hun vlotte babbels. Na een halfuur varen, soms met hoge snelheid, werden we voor een halfuur op een eiland afgezet om foto's te maken, waarna we weer terug gingen naar het beginpunt.
Na de boottrip snel een warme hap gescoord want daarna zouden we om 17.15 uur bij ons hotel opgepikt worden voor een Wild Life Tour. Want tja, als je die wilde beesten zelf niet kunt vinden, dan moet je dat uit handen geven aan experts. Onze guide was een gepensioneerde prof fotograaf die tientallen jaren wilde dieren heeft gefotografeerd in Jasper National Park. Garanties krijg je natuurlijk niet maar wij hadden alle vertrouwen in hem dat hij wist waar hij ze zoeken moest. We waren nog maar net op weg en een ontzettend mooie regenboog kwam tevoorschijn. Hij stopte langs een rivier zodat we vanaf de oever geweldige foto's konden maken, super! Een paar kilometer verder kwamen we een heel stel Elks tegen, dat zijn wapitiherten. De mannetjes zijn enorm groot en sinds een week ook enorm gevaarlijk omdat de paartijd is begonnen. Heel boeiend ook om te zien als de mannetjes gaan vechten met elkaar en de geluiden die de mannetjes maken om te waarschuwen en aan te geven in welke opgewonden toestand ze verkeren. Wederom mooie foto's van gemaakt. Even verderop stond een rij auto's langs de weg; voor ons een teken dat er iets te zien viel. En ja hoor, zien we ineens een grote zwarte beer door het bos heen rennen. Hij was echter zo snel dat ik alleen zijn dikke zwarte harige kont op de gevoelige plaat kon vastleggen. €&@!!! Niet getreurd, we kregen nog een kans een stuk verderop; een zwarte beer was zijn buik rond aan het eten bij een struik Buffalo berries en kreeg daar overduidelijk geen genoeg van. Helaas schrok hij na een tijdje ergens van en begon heel hard te rennen. Onze guide had echter al een vermoeden waar hij naar toe ging en reed daar met ons naar toe. En ja hoor, daar kwam hij weer en deze keer liet hij heel gelaten de fotosessie over hem heen komen en konden we hem van redelijk dichtbij fotograferen. Super om zo 'n beest van zo dichtbij te zien. Hij deed net of hij ons niet zag, maar de guide zei dat hij alles in zijn omgeving in de smiezen heeft. Gelukkig had onze guide een bearspray bij zich, voor het geval dat. Hij zei echter dat hij deze nog nooit heeft hoeven gebruiken aangezien beren hun emoties openlijk tonen en je dus duidelijke signalen krijgt dat je het beest de ruimte moet geven. Even verderop hebben wij zelf ook gegeten van de Buffalo berries en geloof me, die beren hoeven zich geen zorgen te maken over het feit dat ze concurrentie van ons krijgen. Ze smaken in eerste instantie heel zoet maar al snel krijg je een heel bittere smaak in je mond, jakkes. Die beren eten er duizenden van op een dag, brrr. Het was inmiddels al behoorlijk donker aan het worden dus steeds moeilijker om te fotograferen. Tevreden en blij met het resultaat van deze tocht werden we weer bij ons hotel afgeleverd. We waren inmiddels toe aan een lekkere bak koffie :-).