Van Jasper naar Clearwater

Nadat we ons ontbijt hadden gekocht bij de supermarkt namen we afscheid van Jasper en zetten we koers richting Clearwater. We reden vandaag Alberta uit en keerden weer terug naar British Columbia, wat ook betekende dat we weer terug gingen naar Pacific time en de klok een uur terug zetten. We waren Jasper nog niet uit of we zagen een Elk lopen langs de weg. Gelukkig was er een vangrail zodat hij niet de weg op kon komen. Het was een enorm groot mannetje met een gevaarte van een gewei op zijn kop. Ze willen nog wel eens een auto aanvallen als ze de spiegeling van zichzelf in de auto zien. Maar deze bleef gelukkig achter de vangrail lopen. Het werd vandaag weer een hele mooie route door de bossen en de Rockies en bij de ingang van Mount Robson National Park vonden we een mooie picknick area om ons ontbijt te nuttigen. Wisten wij veel dat dit een toeristische plek was waarvoor heel veel mensen stoppen om een foto te maken. Zelfs bussen vol stopten daar voor een fotostop. Ik denk dat we waarschijnlijk in heel veel foto albums terug te vinden zullen zijn; dat stelletje dat in de kou (6 graden) zat te ontbijten in die geweldig mooie omgeving.
De route naar Clearwater was heel mooi maar er was slechts 1 bijzondere attractie en dat was Mount Robson die 3.954 meter hoog is en daarmee de hoogste piek van de Rocky Mountains is. Helaas was er laaghangende bewolking zodat de piek totaal onzichtbaar was. Begin van de middag arriveerden we in Clearwater, te vroeg nog om in te checken in het hotel. We zijn daarom doorgereden het Wells Gray Provincial Park in, aangezien ons hotel aan de ingang ligt van dit park. Het is het park met de 50 watervallen. 1 daarvan hebben we die middag bezocht: de Spahats Creek Falls. Deze waterval is vrij smal, maar wel erg hoog (zo’n 75 meter). Het lijkt alsof de stroom water zo uit de rotsen komt. Middenin de massieve rotswand mondt een kreek uit in een soort waterbekken waarna het dus 75 meter naar beneden stort, heel bijzonder. We waren ook onder de indruk van de omliggende canyon, waarvan de wanden loodrecht naar beneden lopen. Hier kun je goed zien hoeveel hoogteverschil er in het landschap zit. Een leuk weetje is overigens dat Spahats ‘beer’ betekent in de taal van de First Nations.
Vanuit deze waterval hebben we nog de Shaden trail gedaan, een wandelpad met de nodige hindernissen, maar wel in een geweldig mooi bos. Er lagen regelmatig boomstammen over het pad, dat verder bezaaid was met de nodige keien. Kortom: een uitdaging. Eekhoorns, die elkaar achterna zaten, vlogen krijsend langs ons heen. Wij ondertussen veel en hard praten om de vele beren daar te waarschuwen dat we eraan kwamen. Dat werkte, want we hebben ze niet gezien. We kwamen diverse viewpoints tegen, die een mooi uitzicht boden over de valley van Wells Gray Park. Dit park wordt niet zoveel bezocht als Banff en Jasper en dat is echt zonde want het is absoluut de moeite waard. Wij vonden die rust wel lekker, hoor! :-)
's Avonds reden we naar Dutch Lake waar het restaurant The Painted Turtle ligt aan een mooi meer. We hebben heerlijk op het terras buiten aan het meer genoten van een voortreffelijk klaargemaakt diner. Wat wil je nog meer: fantastisch eten met een geweldig uitzicht. Het leven is soms zo goed :-)
Morgen gaan we bekijken welke van de andere 50 watervallen we gaan bekijken in dit park. Wordt vervolgd.